Romantik İlişkilerde Bağlanma
Bağlanma kuramı, John Bowlby tarafından ortaya konulmuş olan ve kişilerin yaşamlarına psikolojik, zihinsel ve sosyo-duygusal alanda sağlıklı devam edebilmeleri için dünyaya gelmelerinden itibaren onlara bakım veren kişi ile duygusal bağ kurmaları gerektiğini açıklayan evrensel bir kuramdır. Bağlanma kuramına göre, kişilerin onlara bakım veren kişiler ile kurdukları güvenli ya da güvensiz bağlanma stili; kişilerin sonraki yaşamlarında farklı insanlarla kurdukları etkileşimi şekillendirir. Bu kurama göre, kişilerin zor zamanlarında kendilerine yakın hissettikleri kişiler tarafından rahatlatılmaya ihtiyaç duymaları son derece normal ve insanidir. Bu bağlamda güvenli duygusal bağlanma, en temel ihtiyacımızdır. Doğumumuzdan itibaren bize bakım veren kişiler ile olan deneyimlerimiz sonucunda sahip olduğumuz bağlanma stilimiz, romantik ilişkilerimizde de etkili rol oynar. Benzer şekilde, çocukluk çağımızdaki deneyimlerimiz bağlanma ihtiyaçlarımızı da şekillendirir. Anlaşılmak, kabul edilmek, sevilmek, güvende hissetmek, saygı duyulmak, yeterli görülmek, değerli hissetmek evrensel bağlanma ihtiyaçlarımıza örnek gösterilebilir. Partnerlerin hassas noktaları olarak nitelendirebileceğimiz bu bağlanma ihtiyaçları karşılanmadığında; taraflar reddedilmiş, yetersiz, korkmuş, bunalmış, öfkeli, yalnız, terk edilmiş hissedip; birbirleri ile fiziksel ya da duygusal çatışma içine girerler. Bunun sonucunda çiftler, hassas noktalarından tetiklenerek tepkisel davranır ve kendilerini içinden çıkamadıkları bir duygusal negatif döngü içerisinde bulurlar. Bu noktada, kendimizin ve karşımızdaki kişilerin (partnerimiz, ailemiz ya da arkadaşlarımız) bağlanma ihtiyaçlarının farkında olmak ve bu ihtiyaçların karşılanmadığı durumlarda ortaya çıkan tetikleyiciler üzerinde çalışıyor olmak; tartışmalardan kaçınmamıza ya da olası tartışmaların yükselmesine engel olmamıza yardımcı olur. Bunun için de çift terapisi, en güvenli yollardan biridir.
Çift ve Aile Terapisti
Şeyda Yazıcı
